Oe, oe, ik zie een kangoeroe!

 

Divano liet op maandag zijn knie zien. 'Bloed', zei hij. En hij vertelde dat hij gisteren was gevallen. 'Is dat een litteken?', vroeg Tobin. Een litteken... Wat is dat precies? We dachten na. Mera vertelde dat zij een litteken heeft aan de duim, want ze is daar vroeger aan geopereerd. En Wanda heeft een litteken op haar voorhoofd.

Blijkbaar waren er nog kinderen met een litteken en we ontdekten zo dat een litteken eigenlijk iets is dat wanneer je vroeger ergens een wondje hebt gehad en het wel genezen is, maar dat je het nog steeds kunt zien. Er blijft dan een wit streepje zichtbaar. Mera, Annelore en Wanda maakten er een onderzoek rond.

Ondertussen toonde Klara haar fototoestel en was het een ideaal moment om foto's van onze gekke haren te maken.

 

Tuur toonde zijn nieuwe kraan en had al een duidelijk plan. Hij wilde in de zandbak een hoge berg maken met zijn kraan. Hij ging aan de slag met Tobin en August. Ze gebruikten water zodat het zand beter aan elkaar bleef kleven.

We kregen ook post. Van het carnavalsteam kregen we twee opdrachten. We moesten naar het lied 'le Carnaval des Animaux' luisteren en meer bepaald naar het stukje over de kangoeroe. En we moesten ook een kangoeroe knutselen voor vrijdag, maar daarvoor moesten we wel vertrekken vanuit een bestaand voorwerp. 'Maar wat is een voorwerp?', vroeg Marie. August legde uit dat het een 'ding' is. 'Dus ook een potlood is een voorwerp', zei Marie. 'Of een fiets'.


We hadden het begrepen. We bekeken eerst enkele foto's van een kangoeroe en gingen nadien meteen aan de slag. We kwamen samen tot het besluit om van de schildersezel een kangoeroe te maken. 'Want die heeft precies al lange poten', zei Annelore. We prikten oren uit, we knipten twee ogen en we maakten een lange staart van kartonnen rolletjes. Deze schilderden we bruin. Iedereen hielp mee.

Net voor de middag was het tijd voor de muziekronde van Tuur. Hij bracht een leuk liedje over een wasbeer mee. Na de middag trokken we naar het toneel. We gingen naar de voorstelling 'Nesten' kijken in Heist-op-den-Berg. Na het toneel praatten we nog even na en konden we besluiten dat iedereen het wel een grappig toneel vond. 'Op het einde was het wel even eng toen het donker werd', zei Ot.

Op dinsdag werkten we nog even verder aan onze kangoeroe en toonde Wanda haar step. Buiten maakten enkele Banaantjes een parcours met stokken waar er rond kon worden gestept. We toonden onze gekke brillen aan elkaar.

Op het einde van de dag vierden we de verjaardag van Tuur met ijs en fruit.
Hoera voor Tuur!

Op woensdag keken we verwonderd naar elkaars gekke hoeden en gingen we zwemmen.

Op donderdag zagen we heel veel verschillende, gekke schoenen en sokken. Wanda kwam zelfs op de teenslippers van papa naar school.

Sumaya bracht op deze dag een pinguïn mee naar de klas. Enkele Banaantjes vertelden over de pinguïndans. Annelies zette het liedje op en we begonnen spontaan te dansen. De carnavalsfeer zat er al duidelijk in. We maakten een verjaardagsboek voor Tobin en vierden hem met lekkere pannenkoeken. Hij werd vijf jaar. Hoera voor Tobin! 

Op vrijdag was het dan eindelijk zover... CARNAVAL! Wat hebben we plezier gemaakt! Voor één dag waren er geen bananen, maar wel piraten in de klas, én prinsessen, én indianen, én vleermuizen, én draken,... Wat fijn!