Op maandag bracht Mera iets vreemds mee naar de klas. We zagen niet meteen wat het was. Het had een witte kleur. Mera vertelde dat het de schaal van een 'luchtei' was, een windei. Daar hadden we nog nooit van gehoord. Wat is dat precies? Ze legde uit dat een windei een mislukt ei is, een ei met een zachte schaal. En dat vonden we wel een onderzoek waard. En een proefje, want we konden blijkbaar ook zelf windeieren maken. Daarvoor moesten we wel eerst naar de winkel, want we hadden hiervoor eieren en azijn nodig.
Dit deden we op dinsdag. Eens we de ingrediënten hadden, voerden we ons plan uit. We legden de eieren in een potje met azijn. De azijn rook wel gek, vonden we. August vond het zelfs naar mayonaise ruiken. We zagen meteen dat de eieren begonnen te schuimen.
Of het daadwerkelijk ook windeieren zouden worden?
Daar moesten we nog wat geduld voor hebben...
Marie bracht een prentenboek mee met kleine dierenverhalen. We lazen er één over de kip en Annelore wou nadien een kip tekenen. Maar hoe tekenen we eigenlijk een kip? Marie vertelde dat we misschien wel een stappenplan konden zoeken, dus deden we dat. We zochten en vonden er één. Zowel Marie en Annelore gingen meteen aan de slag. Annelore tekende bij de kip nog lampen, 'want als het donker wordt, kan de kip anders niets meer zien'. En Marie tekende een kippenhok, 'want anders kan de wolf de kip komen pakken', vertelde ze. 'En dat zou wel heel erg zijn voor het kipje'.
Hanne bracht een liedje mee voor tijdens de muziekronde. 'Twinkel, twinkel kleine ster', heette het. Hanne kon het al helemaal voorzingen. Wat een prachtig liedje. Wat is eigenlijk een ster? Er volgde een lang gesprek over sterren, planeten en de ruimte.'De zon is een ster', zei Tobin. 'Sterren geven licht' en 'sterren staan heel hoog in de lucht', vertelden we nog. 'Naast de planeten staan de sterren', zei Wanda. 'Met een ladder raken we denk ik niet tot aan de sterren en de planeten', merkte Ot op. 'Want dat is wel heel hoog'. 'Maar met een raket wel!', zei Soha.
We keken naar een korte film over een raket en de ruimte.
Nadien knutselden we planeten en raketten. Dit deden we met een knikker en verf in een doos. We maakten zo heel veel planeten. Maar zijn er in het echt ook zoveel planeten? We ontdekten dat er eigenlijk maar acht planeten zijn.
Op donderdag keken we vol spanning naar onze... Windeieren! We spoelden de eieren voorzichtig af onder de kraan. Wat gek! De harde schaal was verdwenen en er bleef alleen een zacht vlies om de eieren over. Dit kwam dus door de azijn. Een groep bananen trok naar de andere kleuterklassen om trots te vertellen over de windeieren die ze hadden gemaakt. En ook zij kregen zin om zelf zulke eieren te maken. Marie bracht op deze dag ook slakken mee. Hoe kwam het dat er plotseling zoveel slakken waren in de natuur? We ontdekten dat slakken een winterslaap houden. Nu het eindelijk weer lente is, ontwaken ze stilletjes en zien we er steeds meer en meer. We telden de slakken van Marie en gingen in de tuin op zoek naar nog andere slakken. We vonden er jammer genoeg geen. Maar Marie wist ook heel goed hoe dat kwam. 'Ze houden van blaadjes en hier zijn niet zoveel blaadjes', merkte ze op.
Onze windeieren bleven ons ook op vrijdag nog bezighouden. 'Ik vind die op een waterballon lijken', zei Tobin gisteren. 'Of op een botsbal', zei Annelore. Zou het ei ook echt kunnen botsen? Of zou het stuk gaan? Dat moésten we gewoon eens uittesten. We gingen naar buiten en zochten een plek uit. 1,2,3,... En het ei was... kapot..
Verder gingen we van start met het maken van de nieuwsbrief voor de lente en genoten we van het warme zonnetje in de tuin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten