Hoor de vogeltjes fluiten!

Post op maandag! We keken in onze brievenbus en hadden een envelop gekregen. Er zat een stick bij. We moesten luisteren naar de geluidsopname en hoorden een vogeltje. Maar welke vogel precies? Dat was de vraag. We dachten diep en lang na. Sommigen dachten dat het een duif was, anderen dachten aan een roodborstje. 'Of misschien is het wel een raaf', zei Noah.

Om zeker te zijn, maakten we een wandeling rondom de school. Want misschien konden we dan wel het vogeltje horen en tegelijkertijd ook zien. We namen een verrekijker mee. Onderweg kwamen we heel wat dieren tegen: honden, schapen en ja hoor, een heleboel vogels. We leerden dat heel veel vogels bij elkaar een zwerm wordt genoemd. 'Net zoals een school vissen', zei Marie. Dat hadden we vorige week al geleerd.

Welk vogeltje er dan precies te horen was? Dat bleek toch nog een beetje moeilijk te zijn. We waren alleszins benieuwd naar de tip van morgen.

Ot bracht een foto mee van een puppy. 'Op vrijdag mag ik Sigi gaan halen', vertelde ze. Hoeveel dagen was dat nog precies? Samen met Wanda, Mera en Marie maakte Ot een aftelkalender. 'Ik vind het wel heel leuk dat ik bijna een puppy heb', vertelde ze nog. En wat zijn we ook blij voor Ot!

Divano bracht een groot stuk hout mee van in het bos. Hij wou graag aan elke Banaan een stuk geven. Hoe kon hij dit doen? We dachten na. Konden we het in stukken knippen? Nee, dat lukte niet. Konden we het in stukken snijden? Dat lukte ook niet. Plots viel de grote blok hout op de grond, in kleine stukjes. Het was gelukt! Zo konden we de grote blok dus verdelen onder elkaar.

Op dinsdag kregen we opnieuw post. Deze keer zat er geen geluid bij, maar wel een prent van het oog van de vogel. We keken goed en Noah, Tuur en August gingen meteen op zoek in een weetjesboek. Misschien konden ze daar de vogel wel in terugvinden. Maar blijkbaar zijn er wel heel veel vogels met een zwart oog... Al waren we er wel bijna zeker van dat het om een kraai of een merel ging. 'Want de merel heeft ook iets geels rond zijn oog', merkte Noah op.

Mera bracht op maandag enkele foto's en een plattegrond mee van het Afrikamuseum. We leerden dat zo'n plattegrond eigenlijk een tekening is van een plek als we deze van bovenaan zouden bekijken.

Mera en Marie vroegen zich af of er ook een plattegrond is van de school en gingen dit op dinsdag vragen aan Patrick en Lore. Met de plattegrond in de hand kwamen ze weer naar onze klas. We vonden het toch nog wat moeilijk zo zonder kleurtjes. Mera en Wanda kwamen daarom op het idee om er de symbolen van de klassen bij te tekenen zodat het duidelijker werd.

Eens dit was gebeurd, speelden we een verstopspel. Annelies verstopte een knuffelbanaan op een plek in de school en duidde dit aan op de plattegrond. Konden we de banaan terugvinden aan de hand van het plan? Wat vonden we dat leuk! Tegelijkertijd leerden we ook wat een museum is. Op het einde van de dag luisterden we naar het verhaal 'Geheim in het museum', over dieren die 's nachts plotseling tot leven kwamen.
 

 

Op woensdag spraken we met de Vuurvliegjes af om onze zonnebloemen te gaan rondbrengen bij de buren voor 'de Dag van de actieve burger'. De buren waren heel blij met hun plantje en gingen er goed voor zorgen.

 

Op donderdag bracht Divano een spin mee naar de klas. Geen echte, maar ze leek wel echt. We telden de poten. '8!', zeiden we. 'Hadden wij maar zoveel armen', zei Annelore. 'Dan konden we heel veel doen'. We kregen zin om spinnenwebben en spinnen te knutselen met wasco en ecoline en gingen in onze tuin op zoek naar echte spinnen. Deze bleken zich wel goed verstopt te hebben...

Op het einde van de dag spraken we nog een keer af met de Vuurvliegjes om de laatste zonnebloemen te gaan rondbrengen.

Op vrijdag was het dan zover: LENTEFEEST!

We genoten van een heerlijke dag met een lekkere picknick en konden dus met een voldaan gevoel de vakantie invliegen. Genieten maar!

 

Tot binnenkort!